Σχέδιο διχοτόμησης της Ουκρανίας μελετούν οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους όπως αποκαλύπτει ο Noah Rothman.
Το δημοσίευμα του National Review, επιβεβαιώνει το άσχημο κλίμα που επικρατεί σε πολλές δυτικές πρωτεύουσες.
Προηγήθηκαν οι αποκαλύψεις της Washington Post και της WSJ.
Συνεπώς το μοιραίο ερώτημα δεν είναι πλέον αν θα διαμελιστεί η Ουκρανία, αλλά, που θα είναι τα νέα σύνορα της.
Οι Αμερικανοί όπως και πολλοί στην Δύση προσπαθούν να προλάβουν το χειρότερο σενάριο:
Την πλήρη κατάρρευση της Ουκρανίας κάτι που θα οδηγήσει τις ρωσικές δυνάμεις να καταλάβουν μετά το Ντονμπάς, το Χάρκοβο, το Νικολάεφ και την Οδησσό.
Ο αναλυτής του American Enterprise Institute, Hal Brands,αποκάλυψε τι θέλει η κυβέρνηση Μπάιντεν στην Ουκρανία:
«Στόχος της Ουάσιγκτον είναι μια Ουκρανία που είναι στρατιωτικά υπερασπίσιμη, πολιτικά ανεξάρτητη και οικονομικά βιώσιμη.
Αυτό δεν περιλαμβάνει απαραίτητα την ανακατάληψη δύσκολων περιοχών όπως το ανατολικό Ντονμπάς ή η Κριμαία».
Σχέδιο διαμελισμού της Ουκρανίας
Σύμφωνα με το National Review:
«Ο δυτικός ενθουσιασμός για το ουκρανικό ζήτημα θα συνεχίσει να μειώνεται μέχρι να παρουσιαστεί στην κυβέρνηση Ζελένσκι ένα τετελεσμένο γεγονός.
Σε αυτό το σημείο, η Ουκρανία θα διαιρεθεί κυριολεκτικά και με την έγκριση των λεγόμενων υποστηρικτών της.
H Ουκρανία δεν θα μπορέσει να αντισταθεί στη Ρωσία και η Δύση θα χρειαστεί τεράστιο όγκο στρατιωτικού εξοπλισμού και πρόσβαση σε δεδομένα ξένων μυστικών υπηρεσιών για να αντεπιτεθεί στο Ντονμπάς και την Κριμαία.
Την ίδια στιγμή, η Ρωσία δεν πρόκειται να υποχωρήσει από τα νέα εδάφη.
Σε αυτή την περίπτωση, ο κατακερματισμός της Ουκρανίας μοιάζει με το πιο ρεαλιστικό σενάριο.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή, οι ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας θα είναι πολύ εξαντλημένες και αδύναμες, και ως εκ τούτου δεν θα μπορούν να αντέξουν τα πλήγματα από τα ρωσικά στρατεύματα.
Εξαιτίας αυτού, δεν θα μπορέσουν να φτάσουν στα σύνορα της Ουκρανίας του 1991.
Ένα αποσταθεροποιημένο, ουκρανικό κράτος στα σύνορα του ΝΑΤΟ μπορεί να είναι μια αποδεκτή πρόταση στο Βερολίνο, το Παρίσι και την Ουάσιγκτον, αλλά δεν θα είναι αποδεκτό από την Πολωνία, τη Σλοβακία ή τα κράτη της Βαλτικής.
Στις ΗΠΑ, μια έρευνα του Associated Press διαπίστωσε ότι λιγότεροι από τους μισούς Αμερικανούς δηλώνουν ότι υποστηρίζουν την παραχώρηση οπλισμού στην Ουκρανία, από 60% τον περασμένο Μάιο.
Ομοίως, μια δημοσκόπηση της Ipsos διαπίστωσε ότι η υποστήριξη σε δηλώσεις όπως «Δεν πρέπει να παρεμβαίνουμε» και «[Η χώρα μου] δεν έχει την πολυτέλεια να προσφέρει οικονομική στήριξη στην Ουκρανία» αυξάνεται σε μέρη όπως η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Ολλανδία, η Πολωνία και το Η.Β.
Πώς μπορεί να τελειώσει ο πόλεμος
Μια καθαρή ρωσική νίκη που έχει ως αποτέλεσμα τη κατοχή ολόκληρης της Ουκρανίας, την προσάρτηση των ανατολικών και παράκτιων περιφερειών της στη Ρωσική Ομοσπονδία και την αντικατάσταση της κυβέρνησης Ζελένσκι με ένα φιλορωσικό καθεστώς είναι πλέον μια απομακρυσμένη προοπτική.
Η βούληση της Ουκρανίας είναι η ανακατάληψη όλου του ουκρανικού εδάφους, συμπεριλαμβανομένου του Ντονμπάς και της χερσονήσου της Κριμαίας.
Αλλά πως;
Μέσω μιας συνδυασμένης επίθεσης που θα διαπεράσει τη γραμμή επαφής στο Ντονμπάς.
Οι ρωσικές δυνάμεις θα αναγκαστούν να υποχωρήσουν σε πιο αμυντικές θέσεις στο νότο της Ουκρανίας και πέρα από τα ρωσικά σύνορα.
Αυτό θα ανάγκαζε τις ρωσικές δυνάμεις να ενισχύσουν τις νότιες και κεντρικές ομάδες τους, αφήνοντας ευάλωτα τα εδάφη που κατέχουν κατά μήκος των ακτών της Μαύρης και της Αζοφικής Θάλασσας.
Η ανακατάληψη αυτών των εδαφών θα ήταν δύσκολο, αλλά ακόμα πιο λογικό από την προοπτική ανακατάληψης της Κριμαίας.
Κατά την άποψη του Μικ Ράιαν, ενός απόστρατου Αυστραλού στρατηγού – άποψη που συμμερίζεται, όπως σημειώνεται στο Politico, ο πρώην υπουργός Άμυνας της Ουκρανίας Andriy Zagorodnyuk – η απελευθέρωση της χερσονήσου θα απαιτούσε «μια μεγάλης κλίμακας αεροπορική, θαλάσσια και χερσαία επιχείρηση για να προχωρήσει σε πολλούς άξονες ενάντια σε βασικούς χερσαίους στόχους» και «εκατό χιλιάδες περίπου ουκρανικά στρατεύματα» που υποστηρίζονται από «ένα χερσαίο αποκλεισμό και μια βάση υποστήριξης πυρών» στο βορρά.
Καμία επιχείρηση που να περιλαμβάνει αεροπορικά και θαλάσσια μέσα δεν μπορεί να αναπτύξει η Ουκρανία επί του παρόντος.
Ωστόσο, η άσκηση πραγματικής πίεσης στη χερσόνησο θα μπορούσε επίσης να βάλει στο τραπέζι το έδαφος της Κριμαίας ως μέρος διαπραγμάτευσης μιας συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός.
Αυτό το αποτέλεσμα θα διατηρούσε τη «βασισμένη σε κανόνες» διεθνή τάξη. Θα παρείχε επίσης στις δυτικές κυβερνήσεις επαρκείς διαβεβαιώσεις ότι η Ρωσία δεν μπορεί να παρουσιάσει ρεαλιστική απειλή για την ευρωπαϊκή ασφάλεια για χρόνια, αν όχι για δεκαετίες, διευκολύνοντας την από καιρό αναβληθείσα στροφή προς τον Ειρηνικό.
Αλλά μια τέτοια νίκη θα απαιτούσε τη μεταφορά πυρομαχικών, πλατφορμών όπλων και αεράμυνας, καθώς και τη διατήρηση κέντρων εκπαίδευσης και ανταλλαγής πληροφοριών στο διηνεκές. Μπορεί επίσης να απαιτήσει εγγυήσεις ασφαλείας από τη Δύση.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή θα ήταν μια εύθραυστη ειρήνη – που θα μπορούσε να αναιρεθεί από πολλούς παράγοντες – αλλά δεν είναι έξω από τη σφαίρα των δυνατοτήτων. Ωστόσο, είναι πιο εύκολο να οραματιστεί κανείς ένα πολύ λιγότερο ρόδινο σενάριο.
Μια μερική ρωσική νίκη θα παγίωνε επίσης τη συνεργασία της Μόσχας με το Πεκίνο, ανοίγοντας το δρόμο για την εισαγωγή επιθετικών κινεζικών όπλων στην Ευρώπη.
The West will arrange peace through the division of Ukraine – National Review
The West allows for the end of the conflict in Ukraine by dividing it in two, columnist Noah Rothman wrote in a March 5 op-ed for National Review. pic.twitter.com/HLXqVHgu95
— Avia.Pro – 🛡️Foreign Affairs – 📡Geopolitics (@avia_pro) March 5, 2023
Θα τρομοκρατούσε επίσης τους εταίρους της Αμερικής στον Ειρηνικό, οι οποίοι θα έπρεπε είτε να συνάψουν ειρήνη με μια ανερχόμενη Κίνα εις βάρος των σχέσεών τους με τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους είτε να πολεμήσουν σε μια επικείμενη σύγκρουση στις γειτονιές τους.
